ตอนที่28..กัปตันของพวกเราNC


                                
                   ตอนที่28..กัปตันของพวกเราNC



"เอ่อๆรู้แล้วน่า!!!!! งั้นฉันขอฝากเรื่องทางนี้ด้วยล่ะกันนะถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวจะรีบออกมาช่วยนะ"


"เหอะ!!!! จะรอแบบไม่คาดหวังก็แล้วกันนะกัปตัน"


คุณเบนว่าพรางยกยิ้มก่อนจะเดินห่างออกไปจนลับสายตาของพวกเราทั้งคู่ผมจึงค่อยๆสะกิดแชงคูสที่ไหล่เบาๆ


"ไปกันเถอะค่ะ........ไม่มีใครอยู่ล่ะ(o)"


"จ้าๆไปกันเถอะนะ"

.............................................................................


"บีเบิลการ์ดของลูฟี่มันชี้ไปทางนี้แหละ"


นามิตะโกนบอกกับเพื่อนๆทุกคนที่ต่างก็เริ่มนั่งไม่ติด


"เห้ย!!!! เร็วๆเลยอีกาของฉันส่งข่าวมาบอกแล้วว่าเห็นเรือของผมแดงมันอยู่ไม่ไกลแล้วล่ะ"


ซาโบ้รีบเสริมด้วยอีกคนเพราะว่าอีกาที่เค้าส่งให้ออกไปตามหาเรือของจักรพรรดิผมแดงและก็ถือว่าเป็นข่าวดีเลยทีเดียวเพราะว่าอีกาของเค้าเพิ่งจะรายงานว่าพบเห็นเรือของจักรพรรดิผมแดงอยู่ไม่ไกลจากเรือของพวกเค้ามากนัก


"อยู่ไม่ใกล้แล้วหรอค่ะคุณพี่ชาย"   นามิถาม


"จริงหรอซาโบ้คุงที่ว่าเห็นเรือของจักรพรรดิผมแดงอยู่ไม่ไกลจากพวกเราน่ะ"



โรบิ้นรีบถามด้วยความตื่นเต้นเพราะว่ายิ่งเจอกับแชงคูสไวมากขึ้นเท่าไหร่การที่พวกเค้าจะได้เจอกับกัปตันของพวกเค้าก็ยิ่งมีหวังมากยิ่งขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัวและที่พวกเค้าสามารถที่จะเดินเรือได้ไวขนาดนี้ก็คงต้องขอขอบคุณอดีตพลเรือโทการ์ปที่สามารถนำเรือของพวกเค้าข้ามผ่านพวกเจ้าทะเลมาได้อย่างง่ายดายแบบนี้


"ใช่!!!! อีกไม่ไกลแล้วล่ะนะ"


............................................................................



ทางด้านลูฟี่ที่ยังคงอยู่กับแชงคูสโดยที่ไม่เคยรับรู้ได้ถึงการมาของบรรดาเพื่อนของเค้าเลยแม้แต่น้อยเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังบรรเลงบทเพลงรักกันอยู่


"อ๊ะ~............อืม~.............ตะ..........ตรงนั้นเบาๆนะคะ"



ผมร้องครางออกมาเมื่อถูกแชงคูสขบเม้มบริเวณยอดอกสีสวยของผมก่อนที่จะค่อยๆลากริมฝีปากหนาพรมจูบไปทั่วร่างกายของผม ในขณะเดียวกันนั้นนิ้วมือแกร่งก็ค่อยๆสอดแทรงเข้ามาภายในร่างกายของผมก่อนที่จะค่อยๆขยับมันเข้าออกจนเกิดเสียงดัง จนทำให้ผมเริ่มที่จะบิดเร้าไปมาอย่างช่วยไม่ได้เพราะสัมผัสที่เริ่มจะหนักหน่วงขึ้น.........ถึงผมจะชอบตอนถูกผู้ชายปลุกเร้ามากแค่ไหนก็เถอะนะ...........แต่การที่ถูกปลุกเร้าทั้งข้างบนและข้างลางพร้อมกันนี่มันก็ไม่ไหวจริงๆ


"อ๊ะ~อื้ม~..............มะ.........ไม่เอาอ๊าาาาา~!!!!!.......ไม่แกล้งสิค่ะแชงคูส....อ๊ะ!!!อ๊าาาาา!!!"


"หือ...........ฉันเปล่าแกล้งนะ....แต่ฉันกำลังทำให้เธอรู้สึกดีต่างหากล่ะ.....อืม........เห็นมั้ยน้ำของเธอมันไหลใหญ่เลยนะ^_^"


นิ้วมือแกร่งขยับเข้าออกถี่ขึ้นจนทำให้ผมหอบหายใจหนักด้วยความเสียวซ่าน


"แชงคูสอ๊ะๆๆๆ..........มะ.......ไม่ไหวแล้วเข้ามาเถอะนะอ๊ะอ๊าา!!!"


"ขอร้องฉันก่อนสิลูฟี่..........ถ้าขอร้องฉันได้น่ารักมากพอล่ะก็ฉันจะให้เธอตามที่เธอต้องการเลยล่ะ"


ผู้ชายคนนี้เจ้าเล่ห์ที่สุดทั้งๆที่เค้าทำให้ผมเป็นถึงขนาดนี้แต่กลับไม่ยอมที่จะจะเอาส่วนนั้นของเค้าเข้ามาในตัวผมอีกซะงั้น ชิ!!! ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลยแหะ!!!


"แชงคูสซัง...........อืม.......ได้โปรดป้อนแท่งเนื้อของแชงคูสซังให้ทานจนอิ่มทีจะได้มั้ยค่ะ........ได้โปรด~"


ผมทำเสียงให้อ้อนที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้..........สองขาเรียวของผมค่อยๆแยกออกจากกันเพื่อที่จะได้ดูเชิญชวนให้แชงคูสอยากที่จะสัมผัสผมให้มากขึ้นและก็เป็นไปตามคาดเมื่อร่างบางของผมถูกจับให้หันหลังสะโพกของผมถูกจับให้ลอยขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่ร่างกายของผมจะต้องสะดุ้งเฮือก!!!! เพราะถูกแก่นกายของแชงคูสกระแทงเข้ามาทีเดียวมิดลำจากนั้นเพลงรักอันเร้าร้อนของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้น


“อ๊ะ......อ๊า.....ระ....อ๊ะๆ...รุนแรงจังเลยนะคะอ๊า”


“แต่เธอก็ชอบไม่ใช้รึไงดูสิดูดของฉันใหญ่เลยนะ”


แชงคูสค่อยๆสาวสะโพกออกก่อนจะกระแทกมันเข้าไปแรงๆอีกครั้งจนร่างบางต้องชู้ดปากด้วยความสุขสม สองมือเล็กๆจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นจนมันยับยู่ยี้เพื่อระบายความเสียวซ้านที่พลุ่งพล่านไปทั้งกาย 

สะโพกกลมสวยของลูฟี่ก็เด้งสวนกลับทุกครั้งเพื่อสร้างความสุขกับบทเพลงรักครั้งนี้ ยิ่งแชงคูสเพิ่มแรงกระแทกมากขึ้นเท่าไหร่สะโพกกลมสวยก็ยิ่งส่ายไปมาไม่หยุดการตอบสนองแบบนั้นมันดีมากๆเสียจนทำให้แชงคูสแทบคลั่งเพราะไม่ใช่แค่ตอบสนองดีเท่านั้นแต่ภายในช่องทางรักของลูฟี่เองก็ดูดกลืนแก่นกายของเค้าอยู่ตลอดเวลาแชงคูสยกยิ้มอย่างถูกใจ


“หือ.......เป็นเด็กที่ลามกจังเลยนะเธอน่ะ”


“อ๊ะๆ...อ๊ะๆ....พะ......อึก..อ๊า.....เพิ่งจะรู้หรอคะ....อืม...อ๊ะ....อ๊า..อ๊า”


ร่างบางของลูฟี่ถูกจับให้นอนพลิกให้นอนหงายขึ้นมาทั้งๆที่ส่วนล่างยังคงเชื้อมต่อกันอยู่เมื่อถูกอีกฝ่ายจับพลิกกระทันหันลูฟี่ที่กำลังเคลิบเคลิ้มอยู่กับราคะถึงกับผวากอดแชงคูสแทบจะทันที


“อ๊ะ.....อ๊า........อย่าทำแบบนี้สิคะลูฟี่ตกใจนะ...อึก..อืม....อื้ม”


แชงคูสไม่สนใจคำต่อว่าของร่างบางแต่อย่างใดริมฝีปากหนาก้มลงบดเบียดริมฝีปากบางของลูฟี่อย่างหื่นกระหายเสียงครางอื้ออึงของลูฟี่ดังระงมไปทั้วทั้งเรือของแชงคูสแต่ทั้งคู่ก็ไม่คิดที่จะสนใจแต่อย่างใดสะโพกหนาของแชงคูสก็คอยกระแทกใส่คนใต้ร่างอย่างไม่มีหยุดพักและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อใกล้จะถึงจุดสูงสุด


“อึก......อ๊ะๆ..อ๊ะๆ....อ๊า....มะ...มะ..ไม่ไหวแล้ว...อ๊าๆ....อ๊ะๆ.....จะ....อึก...อ๊าๆ...จะ..จะตายแล้ว...อ๊า....อ๊าๆ..อ๊ะๆ.....อ๊างงงงง!!!!!!


ลูฟี่ร้องครางออกมาเสียงดังลั่นใบหน้าหวานเชิดขึ้นสูงก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหอบหายใจหนักเมื่อสัมผัสได้ถึงของเหลวอุ่นๆร้อนๆของแชงคูสฉีดเข้าไปจนเต็มช่องทางรักก่อนที่แชงคูสจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆลูฟี่ อ้อมแขนใหญ่คว้าเอาตัวของลูฟี่เข้ามากอดเอาไว้แนบอก


“เป็นไงพอใจมั้ย?? ยัยตัวแสบ”


“แฮ่กๆ.....อืม.........ก็พอใจนะคะแต่ว่าลูฟี่ยังไม่อิ่มอ่ะขอต่อเลยนะ”


“ห๊า!!!!! ให้ไปขนาดนี้ยังไม่อิ่มอีกหรอเนี่ย...อึก...อ๊า”


“ไม่ค่ะลูฟี่ยังไม่อิ่มเลยค่ะ.....อ๊ะ.....อ๊า....อ๊า...อุก....อิหย๊า”


ลูฟี่ขึ้นไปนั่งค้อมอยู่บนแก่นกายใหญ่ของแชงคูสที่ได้แต่ส่ายหน้าให้กับความหื่นกระหายของลูฟี่แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดและแล้วบทเพลงรักของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง






ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ตอนที่11..จะทำให้เป็นเหมือนเดิมNC

ตอนที่25..คนที่ชอบNC