ตอนที่11..จะทำให้เป็นเหมือนเดิมNC

                              ตอนที่11..จะทำให้เป็นเหมือนเดิมNC

ผมร้องครางออกมาเมื่อซาโบ้เริ่มใช้นิ้วมือที่เรียวยาวของเค้าแหวกเข้ามาที่ตรงกลางกรีบกุหลาบสีสวยของผมซึ่งแน่นอนว่านั้นมันช่างเพิ่มความเสียวซ่านให้กับผมได้ไม่น้อย และดูเหมือนว่าซาโบ้เองก็จะรู้ถึงจุดนั้นดีเค้าจึงพยายามสอดแทรกนิ้วที่สองและที่สามเข้ามาก่อนที่จะขยับเข้าออกถี่ๆ

และสิ่งที่ผมทำได้ก็มีเพียงแค่นอนครางหอบหายใจอยู่ใต้ร่างของซาโบ้เพียงเท่านั้น เมื่อซาโบ้เห็นว่าตรงกลางกรีบกุหลาบสีสวยของผมเริ่มมีน้ำไหลเยิ้มออกออกมาซาโบ้ก็ค่อยๆดึงนิ้วมือที่เรียวยาวของเค้าออกมาแล้วค่อยๆเลียนิ้วมือที่เปื้อนน้ำหวานสีใสเยิ้มๆของผม

"ว๊าว....น้ำจากตรงนี้ของลิงน้อยหวานจังเลยน้า.........เห็นทีแบบนี้โอะนีซังคนนี้คงจะต้องขอชิมเยอะๆซะแล้วสิ"

"บากะ......ซะ.....อ๊าาาาา......ซาโบ้อ๊าาาาา.......ไม่เอาสิอย่าขยับลิ้นเร็วเกินไปสิ อ๊าาาาาาา   อืม...........เค้าจะแตกแล้ว อ๊างงงงงงง"

"หวานมาก........งั้นโอะนีซังขอรับของง้อชุดใหญ่เลยนะคะลิงน้อย"

"อืม.........บะ....เบาๆนะคะพี่จ๋า......อ๊ะ"

'บ้าเอ้ย!! พูดจาน่ารักขนาดนี้โอะนีซังคงจะเบาๆไม่ไหวแล้วล่ะ'

ซาโบ้ว่าพรางจับขาเรียวงามของผู้เป็นน้องชายซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นน้องสาวขึ้น ก่อนจะนำแก่นกายของตัวเองออกมาจากกางเกงแล้วค่อยๆลูดมันขึ้นลงสองถึงสามครั้ง จากนั้นซาโบ้ก็นำสวนปลายของแก่นกายถูขึ้นลงไปมาตรงกลางกรีบกุหลาบสีสวย ร่างบางของผู้เป็นน้องสาวพยายามหุบขาเพื่อหนีจากความเสียวซ่านที่ผู้เป็นพี่ชายกำลังมอบให้

"ลิงน้อยอย่าหุบขาสิคะ.......ไม่งั้นพี่ก็เข้าไปข้างในไม่ได้สิคะ??"

"อ๊าาาาง.........งือ.........เค้าเจ็บนะ อะ.....อ๊าาา.....บะ....อ๊ะๆๆๆ.....เบาๆสิคะ........อ๊าๆๆๆ.....พะ...อ๊าาาา........พี่จ๊าาาาาอ๊าาาาา"

"โอะนีซัง.....อืม......ขะ....ขอโทษนะ.....ซี๊ด.....แต่มันเสียวจริงๆเสียวยิ่งกว่าตอนที่ลิงน้อยทำกับโอะนีซังในตอนที่เป็นผู้ชายอีกนะ....."

ซาโบ้ว่าพรางขยับสะโพกเข้าออกแรงๆจนร่างบางต้องยกเอวตัวเองเพื่อตอบรับการกระแทกจากคนบนร่างที่ยังกระแทกกระทั้นเข้ามาด้วยแรงอารมณ์ที่ยากจะหยุดยั้ง

เพราะยิ่งร่างบางตอบรับมากเท่าไหร่แก่นกายของเค้าที่ถูกร่างบางดูดกลืนเอาไว้ด้วยกุหลาบสีสวยก็ยิ่งปวดหนึบและเสียวซ่านมากขึ้น....ยิ่งซาโบ้เพิ่มแรงกระแทกมากขึ้นเท่าไหร่...ร่างบางก็ยิ่งบีบรัดและส่ายสะโพกสู้แรงคนพี่มากขึ้นเท่านั้น

"พะ....พะ.........พี่จ๋าาาาาอ๊าาาาา........คะ......อ๊ะๆๆๆอ๊าาาๆๆๆ.......เค้าไม่ไหวแล้ว......อ๊ะๆๆๆๆอ๊าาาาาาๆๆๆ"

ลูฟี่ผวากอดซาโบ้เอาไว้แน่นก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มจูบกันอย่างดูดดื่ม ลูฟี่สอดลิ้นน้อยๆของตัวเองเข้าไปในโพรงปากของซาโบ้ก่อนจะเริ่มแลกลิ้นกับพี่ชายร่วมสาบานของตัวเองอย่างเมามันส์จนน้ำสีใสเริ่มไหลเปรอะออกมาเปื้อนริมฝีปากบาง

ซาโบ้ยกร่างบางของลูฟี่ขึ้นก่อนจะกระแทกมันลงมายังแก่นกายของตนเองจนสุดอีกครั้ง       อ๊างงงงง!!   ลูฟี่กรีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านพรางนึกไปถึงครั้งแรกที่เค้ามีอะไรกับพี่ชายร่วมสาบานแล้วนั้นครั้งนี้ถือว่าดีกว่าจนครั้งก่อนเทียบไม่ติดเลยด้วยซ้ำ

"พะ....พี่จ๋า........ละ......ลูฟี่จะ......อ๊าาาาาอ๊ะๆๆๆ..........อ๊าๆๆอ๊ะๆ"

ซาโบ้เมื่อเห็นว่าลูฟี่และตัวเองเริ่มจะถึงจุดสุดยอดในบทเพลงรักอันเร่าร้อนครั้งนี้แล้ว จึงเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนร่างบางของลูฟี่โยกขึ้นลงตามแรงกระแทกของซาโบ้จนตัวโยน

"พร้อมกันนะคะลิงน้อยของโอะนีซังอ๊ะ....อึกๆ.../ อ๊างงงง!!!"

ซาโบ้ครางเสียงต่ำในลำคอก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่กุหลาบสีสวยของร่างบางจนมันไหลทะลักออกมา ร่างบางเชิดหน้าขึ้นด้วยรู้สึกถึงของเหลวจำนวลมากไหลเข้าไปในร่างกายของตน ก่อนจะทิ้งตัวลงซบอกของซาโบ้อย่างเหนื่อยอ่อน

"พอใจมั้ยคะ....พะ.......พี่จ๋า......เฮ้อ!!.........เค้าเหนื่อยจังเลยค่ะพี่จ๋า"

"หึ!!......เหนื่อยแล้วหรอคะ?? ลิงน้อยของโอะนีซัง??"

"เหนื่อยสิคะ..........แล้วก็จะ.....เจ็บตรงนี้ด้วย??"